تفسیر اشاری تفسیری است که از کشف و شهود عارفانه در تبیین آیات قرآن کریم استفاده میکند. این جریان تفسیری به دلیل افراطگراییهایی که در طول تاریخ داشته مورد انتقاد بسیاری از صاحبنظران قرارگرفته است اما با نگاهی منصفانه میتوان اذعان نمود که بسیاری از تفاسیر اشاری با ارائه رویکردی جدید و عبور از سطح ظاهری عبارات به معانی عمیق آیات قرآنی دستیافته است. درعینحال با استفاده از تمثیلات ویژه و زبان مخصوص به بیان مفاهیم میپردازد تا به کلمات زیبایی ببخشد اما با این وجود بسیاری از مفسران تفسیر اشاری با انکار ظواهر قرآنی و بیان تأویلات ذوقی علاوه بر بیضابطه کردن معانی الفاظ، زمینه را برای انکار شریعت فراهم کردند. حتی گاهی بدون توجه به سند احادیث از روایات جعلی برای اثبات مطالب خود استفاده کردند. این پژوهش با رویکرد تحلیلی انتقادی و با هدف بررسی محاسن و معایب این جریان تفسیری آنها را مورد نقد و بررسی دقیق قرارداده است.