:: دوره 1، شماره 2 - ( 12-1399 ) ::
جلد 1 شماره 2 صفحات 14-6 برگشت به فهرست نسخه ها
اسطوره‌گرایی و اسطوره‌‌زدایی در آراء تفسیری ابوالفتوح رازی و مکارم شیرازی
الهام شیرمحمدی، روح الله نجفی
دانشگاه خوارزمی
چکیده:   (664 مشاهده)
تحقیق حاضر از آراء تفسیری ابوالفتوح رازی و مکارم شیرازی به عنوان دو نماد از دو بینشِ متفاوتِ اسطوره‌گرا و اسطوره‌زدا سخن می­گوید. در شرح قصه­های قرآن، گاه مجال آن وجود دارد که از توضیحی طبیعی یا فراطبیعی مدد جست. در این سنخ مواضع، ابوالفتوح به توضیح فراطبیعی و مکارم به توضیح طبیعی گرایش دارد. حتی آن­گاه که وقوع اعجاز و امرفراطبیعی قطعی است، مکارم به نزدیک کردن معجزه به قوانین طبیعت تمایل دارد اما ابوالفتوح در پی ارتباط دادن معجزات با طبیعت نیست. از دیگر سو، ابوالفتوح شگفتی‌های فراوانی را افزون بر حکایات قرآن نقل می­کند که در این سنخ موارد، شیوه رایج نزد مکارم، سکوت و عدم خوض در جزئیات امر است. مقاله حاضر شواهد متعددی بر دعاوی فوق اقامه می­کند تا در مجموع، اسطوره‌پروری ابوالفتوح رازی و اسطوره‌پیرایی مکارم شیرازی را مدلل سازد.
شماره‌ی مقاله: 1
واژه‌های کلیدی: اسطوره‌گرایی، اسطوره‌زدایی، ابوالفتوح رازی، مکارم شیرازی، روش تفسیری.
     
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/7/5 | پذیرش: 1399/10/6 | انتشار: 1400/12/20


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 1، شماره 2 - ( 12-1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها